ΓΕΝΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ

Οι εργασίες που υποβάλλονται στο περιοδικό Έρκυνα πρέπει να είναι πρωτότυπες. Με την υποβολή μιας εργασίας, οι συγγραφείς αναλαμβάνουν ταυτόχρονα τη δέσμευση υπεύθυνης δήλωσης,  ότι η εργασία τους δεν έχει δημοσιευθεί στο παρελθόν από τους ίδιους ή οποιονδήποτε άλλον ή δεν έχει υποβληθεί για δημοσίευση σε άλλο επιστημονικό περιοδικό ή συνέδριο. Η Επιτροπή Έκδοσης δεν φέρει καμία ευθύνη έναντι τρίτων αν οι συγγραφείς παραβιάζουν αυτή την αρχή.

Είναι αναγκαίο τα άρθρα που  στέλνονται προς δημοσίευση να μην περιορίζονται μόνο σε μακροσκελείς θεωρητικές παρουσιάσεις των θεμάτων που διαπραγματεύονται αλλά προκειμένου να φανούν και πρακτικά  χρήσιμα  στην ελληνική  σχολική πραγματικότητα  να συνοδεύονται και με συγκεκριμένα παραδείγματα ή μελέτες περίπτωσης (case studies)  ώστε να φανεί με πρακτικό τρόπο πως λειτουργούν ή υλοποιούνται (αν πρόκειται για προτάσεις).

Επίσης, προκειμένου να στηριχθεί μία συγκεκριμένη άποψη δεν χρειάζεται η παράθεση πολλών αναφορών αλλά αρκεί μία παραπομπή (η πιο σύγχρονη και έγκυρη). Στη λίστα των αναφορών, στο τέλος του άρθρου, αναγράφονται όλα τα στοιχεία συμπεριλαμβανομένων και των αριθμών των τόμων και των σελίδων, προκειμένου ο αναγνώστης να έχει άμεση πρόσβαση σε αυτές.

Οι εργασίες δημοσιεύονται μετά από διαδικασία ανώνυμης κρίσης από δύο τουλάχιστον κριτές σύμφωνα με τη διεθνή επιστημονική δεοντολογία. 

Οι εργασίες υποβάλλονται ηλεκτρονικά στη διεύθυνση Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. (υπόψη της επιτροπής έκδοσης του περιοδικού Έρκυνα).

Οι συγγραφείς επισυνάπτουν μία ξεχωριστή σελίδα με ένα σύντομο βιογραφικό σημείωμα με πλήρη στοιχεία επικοινωνίας: θέση εργασίας, ταχ. διεύθυνση, τηλέφωνα και e-mail.

Οι εργασίες να έχουν μέγεθος από 4.000 – 7.000 λέξεις.

Πριν την υποβολή της εργασίας, οι συγγραφείς να διαβάσουν πρώτα τις οδηγίες μορφοποίησης (με ιδιαίτερη έμφαση στις Οδηγίες για τις Αναφορές).

Κατόπιν να αντιγράψουν το αρχείο πρότυπο εργασιών στον υπολογιστή τους και είτε να γράψουν απ΄ευθείας σε αυτό ή να μεταφέρουν τα τμήματα της εργασίας τους, σύμφωνα με τις επιτόπου οδηγίες.

Επίσης, είναι καλό να συμβουλεύονται το Φύλλο κρίσης που χρησιμοποιούν οι κριτές για την αξιολόγηση της εργασίας.

Μετά τις παρατηρήσεις των κριτών, οι συγγραφείς να αναγράφουν τις διορθώσεις τους με κόκκινη γραμματοσειρά (για να είναι εύκολος ο επανέλεγχος). Σε περίπτωση που διαφωνούν με κάποια παρατήρηση μπορούν να την τεκμηριώσουν στο απαντητικό e-mail προς την Επιτροπή Έκδοσης. 

Αποτελεί σταθερή εκδοτική πολιτική του περιοδικού ότι κανένας/ καμία συγγραφέας δεν μπορεί να υποστεί θετική ή αρνητική διάκριση όσον αφορά στο φύλο, τη φυλή, τη θρησκεία ή την εθνικότητα. Τα άρθρα κρίνονται στη βάση της επιστημονικής επάρκειας και μόνο.

Σημείωση.  Η Επιτροπή Έκδοσης της Έρκυνας, δεν είναι υποχρεωμένη να προωθεί για κρίση εργασίες ατόμων με μεταπτυχιακό, που σύμφωνα με το καταστατικό μπορούν να εγγραφούν ως μέλη της ΠΑΠΕΔΕ, και δεν έχουν εγγραφεί. (Υπόψη ότι όλες οι σχετικές εργασίες γίνονται με εθελοντική προσφορά και τα λειτουργικά έξοδα καλύπτονται από τις συνδρομές των μελών).

-

ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΠΟΣΟΤΙΚΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ

Για να είναι δυνατό να χρησιμοποιηθούν οι κλασικές μέθοδοι της επαγωγικής στατιστικής (t-test ανεξαρτήτων δειγμάτων, ανάλυση διασποράς κ.λπ.) προκειμένου να επιτευχθεί η γενίκευση των όποιων αποτελεσμάτων είναι απαραίτητο, μεταξύ άλλων, να προσεχθεί ιδιαίτερα το μέγεθος καθώς και η αντιπροσωπευτικότητα του δείγματος, διαφορετικά, τα όποια αποτελέσματα είναι απλώς ενδεικτικά και αφορούν μόνο στο συγκεκριμένο δείγμα.

Όταν στέλνονται στο περιοδικό άρθρα που περιέχουν ποσοτική έρευνα θα πρέπει να μην περιορίζονται στην παρουσίαση μόνο μέσων τιμών ή συχνοτήτων και σχετικών συχνοτήτων και διαγραμμάτων (περιγραφική στατιστική) αλλά να περιέχουν και στοιχεία επαγωγικής στατιστικής.

Για παράδειγμα, εάν μια εκπαιδευτική έρευνα έχει ως δείγμα εκπαιδευτικούς, θα πρέπει να γίνει εξέταση για την ύπαρξη διαφορών που σχετίζονται με την ηλικία, το φύλο, τις σπουδές, τα χρόνια υπηρεσίας κ.λπ. Επίσης, εάν έχει ως δείγμα μαθητές, θα πρέπει να γίνει εξέταση για την ύπαρξη διαφορών που σχετίζονται με  το φύλο, το μορφωτικό επίπεδο των γονέων, την τάξη (αν το δείγμα προέρχεται από διαφορετικές τάξεις) κ.λπ.

Τα ερευνητικά ερωτήματα πρέπει να αναφέρονται  καθώς και μέσα από ποιες ερωτήσεις  προσεγγίζεται το κάθε ερευνητικό ερώτημα.  H παρουσίαση αποτελεσμάτων μόνο μέσω μεμονωμένων ερωτήσεων παρέχει αδύναμη πληροφόρηση.

Το ερωτηματολόγιο της έρευνας να παρουσιάζεται στο Παράρτημα.

 -

ΓΕΝΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΟΙΟΤΙΚΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ

Αρχικά είναι απαραίτητο να ξεκαθαρισθεί ότι η ποιοτική ανάλυση είναι ένα απαιτητικό και δύσκολο εγχείρημα (Τσιώλης, 2015). Επομένως δεν αρκεί η παράθεση κάποιων απόψεων και στη συνέχεια η αβασάνιστη εξαγωγή κάποιων συμπερασμάτων και σχολίων, όπως γίνεται σε ορισμένες περιπτώσεις, στις οποίες υπάρχει η εντύπωση ότι η ποιοτική ανάλυση αποτελεί μια εύκολη και απλή μέθοδο ανάλυσης δεδομένων.

Για την πραγματοποίηση ποιοτικής έρευνας υπάρχουν συγκεκριμένες διαδικασίες και κατευθύνσεις όπως ερευνητικά ερωτήματα, ενδελεχής και σε βάθος ανάλυση δεδομένων (ορισμός μονάδας ανάλυσης - κωδικοποίηση, δημιουργία κατηγοριών κ.λπ.), ο βασικός κορμός των οποίων χρειάζεται να ακολουθηθεί, έστω και με παραλλαγές ή διαφοροποιήσεις ανάλογα με το θεωρητικό υπόβαθρο και με τις συνθήκες της έρευνας.

Μέθοδοι συλλογής ποιοτικών δεδομένων

Πηγές για την ποιοτική ανάλυση μπορεί να είναι μια ευρεία ποικιλία δεδομένων, όπως κείμενα, συνεντεύξεις, video, εικόνες, ηχογραφήσεις, ιστοσελίδες, δημογραφικά δεδομένα κ.λπ.

Μερικές από τις πιο βασικές μεθόδους άντλησης ποιοτικού υλικού και διεξαγωγής ποιοτικής κοινωνικής έρευνας είναι η παρατήρηση, η συμμετοχική παρατήρηση, η έρευνα δράσης/έρευνα συμμετοχικής δράσης, η συνέντευξη έρευνας, η μέθοδος των focus groups, η ανάλυση περιεχομένου, η ιστορική-συγκριτική ανάλυση, η βιογραφική μέθοδος, η μελέτη περίπτωσης (case study) και η αρχειακή έρευνα (Ιωσηφίδης, 2003).

Ειδικότερα η μελέτη περίπτωσης (case study) συνίσταται στην ανάλυση ενός γενικού κοινωνικού φαινομένου μέσα από μια συγκεκριμένη μορφή εκδήλωσης του, δηλαδή μέσα από μια συγκεκριμένη περίπτωση. Μια έρευνα για τις αιτίες της φτώχειας στην Ελλάδα δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μελέτη περίπτωσης. Όμως μια έρευνα για τα χαρακτηριστικά και τα αίτια της φτώχειας σε δυο ορεινά χωριά της βόρειας Ελλάδας είναι μια μελέτη περίπτωσης ενός γενικότερου κοινωνικού φαινομένου σε μια ειδικότερη εκδήλωση και μορφή του (Ιωσηφίδης, 2003).

Η μελέτη περίπτωσης περιλαμβάνει την εντατική, λεπτομερή και σε βάθος μελέτη ενός ατόμου ή μιας ομάδας ατόμων (ομάδα παιδιών, τάξη, σχολείο), κ.λπ. Στο πλαίσιο της μελέτης περίπτωσης χρησιμοποιούνται διαφορετικοί τύποι παρατήρησης (συμμετοχικής και μη συμμετοχικής παρατήρησης), μελέτη ημερολογίων, εγγράφων, επιστολών, σχετικών εγγράφων, βίντεο, κ.ά. Έτσι, στο πλαίσιο της μελέτης περίπτωσης μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένα ευρύτατο φάσμα μεθόδων και τεχνικών έρευνας (McKernan, 1996 στο Ίσαρη & Πουρκός, 2015).

Επιλογή δείγματος.

Το δείγμα είναι μεν μικρό, αλλά με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Υπάρχουν διάφορες στρατηγικές σκόπιμης δειγματοληψίας (έντασης, ακραίες περιπτώσεις, ομοιογένειας, ανομοιογένειας κ.λπ.). Στην περίπτωση που πρόκειται για εκπαιδευτική έρευνα συνήθως παίρνονται υπόψη διαφοροποιήσεις ως προς φύλο, χρόνια υπηρεσίας, ηλικία, εμπειρία στο προς εξέταση φαινόμενο, μεταπτυχιακά, επιμορφώσεις κ.λπ. Βασικός στόχος είναι το δείγμα που επιλέχθηκε να είναι το πλέον κατάλληλο και να μην είναι απλώς τυχαίο ή βολικό. H δειγματοληψία στην ποιοτική έρευνα αποσκοπεί, κυρίως, να εντοπίσει πλούσιες σε πληροφορία περιπτώσεις, δηλαδή περιπτώσεις οι οποίες προσφέρονται για μελέτη σε βάθος και από τις οποίες είναι δυνατό να εξαχθούν σημαντικά συμπεράσματα για ζητήματα κεντρικής σημασίας που αφορούν τον σκοπό της έρευνας. Ο ερευνητής που εφαρμόζει τη στρατηγική της σκόπιμης δειγματοληψίας επιλέγει ενεργητικά και σκόπιμα το δείγμα εκείνο του οποίου τα μέλη θα εξυπηρετούν με τον καλύτερο τρόπο τους σκοπούς και τα ερωτήματα της έρευνάς του (Ίσαρη και Πουρκός, 2015).

Ανάλυση Δεδομένων

Εφόσον συλλεγούν τα ποιοτικά δεδομένα με μη δομημένες ή ημιδομημένες ερευνητικές συνεντεύξεις ή ερευνητικές παρατηρήσεις, θα πρέπει να αναλυθούν ώστε να ερμηνευτεί και να κατανοηθεί το υπό έρευνα φαινόμενο. Η ανάλυση των δεδομένων είναι εκείνο το σημείο όπου ο ερευνητής συγκρίνει και αντιπαραβάλλει, ερμηνεύει και κατανοεί, συμπεραίνει και επαληθεύει.

Η Ανάλυση αποτελείται βασικά από τα εξής στάδια: (Μαντζούκας, 2015).

1.    Κωδικοποίηση, όπου ο ερευνητής, για να διαχειριστεί τον μεγάλο όγκο των ποιοτικών πληροφοριών (π.χ. της συνέντευξης), συμπυκνώνει ενότητες του κειμένου σε μια λέξη ή μια μικρή φράση που θα εκφράζει το νόημα τους.

Ο ερευνητής αποδίδει έναν αντιπροσωπευτικό κωδικό σε μια μεγάλη ενότητα του κειμένου. Ο κωδικός αυτός εκφράζει σε συντομία την ερμηνεία που ο ερευνητής δίνει στο συγκεκριμένο κομμάτι της συνέντευξης, π.χ. αίσθημα αγωνίας ή δυσκολία κατανόησης κ.λπ. Πρέπει να σημειωθεί ότι ο κωδικός αναδύεται κατά κάποιο τρόπο μέσα από το κείμενο και δεν επιβάλλεται από τον ερευνητή εκ των προτέρων.

Η λέξη ή η σύντομη φράση που αποτελεί τον κωδικό πρέπει να μπορεί να συλλαμβάνει το νόημα και τα σημαντικά στοιχεία των προτάσεων στις οποίες αναφέρεται (νοηματοδότηση).

Αφού κωδικοποιηθεί όλο το ποιοτικό κείμενο, ο ερευνητής δουλεύει με τους κωδικούς γιατί αυτοί πλέον εκφράζουν συμπυκνωμένα το νόημα όλο του κειμένου (συμπύκνωση). Η κωδικοποίηση αποτελεί ένα συστηματικό μηχανισμό κατάταξης των δεδομένων.

2.    Κατηγοριοποίηση των κωδικών. Στη συνέχεια και αφού όλο το κείμενο της συνέντευξης ή της παρατήρησης ουσιαστικά συμπυκνωθεί σε μια σειρά από αντιπροσωπευτικούς κωδικούς, τότε αυτοί οι κωδικοί αντιπαραβάλλονται και συγκρίνονται μεταξύ τους για να εντοπιστούν κωδικοί με όμοια χαρακτηριστικά ή νοήματα που θα αποτελέσουν τις Κατηγορίες. Οι Κατηγορίες (όχι παραπάνω από 15 ή 20) είναι πολύ πιο αφηρημένες ενότητες από ότι οι κωδικοί γιατί θα πρέπει να περικλείουν και να εμπεριέχουν πολλούς κωδικούς. Αφού κατηγοριοποιηθούν όλοι οι κωδικοί, τότε ο ερευνητής δουλεύει με τις κατηγορίες γιατί αυτές πλέον εκφράζουν συμπυκνωμένα το νόημα όλων των δεδομένων.

3.    Θεματικές ενότητες. Εντοπίζονται σχέσεις μεταξύ των κατηγοριών, π.χ. σχέσεις συνάφειας, σχέσεις αιτιότητας (η μια κατηγορία αποτελεί αιτία για την ύπαρξη της άλλης), σχέσεις αμοιβαιότητας κ.λπ. Μια σειρά από κατηγορίες δημιουργούν μια θεματική ενότητα. Η κάθε θεματική ενότητα πρέπει να έχει ευρύτητα και να διατρέχει τα δεδομένα (δηλ. μπορεί να επεξηγεί τα δεδομένα σε διαφορετικά σημεία και δεδομένα που προέρχονται από διαφορετικούς συμμετέχοντες). Η κάθε θεματική ενότητα πρέπει να οδηγεί σε ένα ερμηνευτικό σχήμα που χαρακτηρίζεται από υψηλό βαθμό εννοιολογικής και θεωρητικής συνοχής και επίσης να συνδέεται με την ευρύτερη βιβλιογραφία. Οι θεματικές ενότητες (συνήθως από 2 έως 6) επεξηγούν τα φαινόμενα που ερευνούνται από τη μελέτη και απαντούν στα τεθέντα ερευνητικά ερωτήματα.

Η διαδικασία κωδικοποίησης και αναζήτησης περιπτώσεων σταματά όταν επέλθει ο «θεωρητικός κορεσμός». Ο θεωρητικός κορεσμός επέρχεται όταν η αντιπαραβολή των νέων δεδομένων, που παράγονται στο ερευνητικό πεδίο, με τις θεωρητικές κατηγορίες, τις ιδιότητές τους και το πλέγμα των μεταξύ τους σχέσεων, δεν προσφέρει καινούργιες θεωρητικές προοπτικές, ούτε δημιουργεί την ανάγκη για τον μετασχηματισμό της ήδη παραχθείσας εμπειρικά θεμελιωμένης θεωρίας (Τσιώλης, 2014).

Προφανώς υπάρχουν και αρκετοί άλλοι τρόποι, οπτικές και πρακτικές που αφορούν την ανάλυση και επεξεργασία δεδομένων ποιοτικής έρευνας, η οποία είναι περισσότερη ευέλικτη από την ποσοτική έρευνα. Αλλά σε μεγάλο βαθμό ακολουθείται η παραπάνω τυπική διαδικασία ή κάποια άλλη διαδικασία την οποία όμως ο ερευνητής πρέπει να τεκμηριώσει βιβλιογραφικά και με βάση τα χαρακτηριστικά του συγκεκριμένου δείγματος.

Υπόψη ότι υπάρχουν λογισμικά προγράμματα υποβοήθησης ανάλυσης ποιοτικών δεδομένων όπως το NVIVO, ATLAS κ.λπ., τα οποία όμως είναι και ακριβά και ιδιαίτερα απαιτητικά στην εκμάθησή τους.

Παρουσίαση αποτελεσμάτων

Το τελευταίο βήμα της ποιοτικής έρευνας είναι η συγγραφή και η παρουσίαση των αποτελεσμάτων, η οποία πρέπει να ακολουθεί και αυτή τη λογική αλληλουχία της ποιοτικής έρευνας. Να μπορεί, δηλαδή, να δικαιολογεί με λογική συνέπεια και συνέχεια όλα τα βήματα της έρευνας, δίχως να πέφτει σε αντιφάσεις.

Ο ερευνητής που διεξάγει ποιοτική έρευνα πρέπει να παρουσιάσει την κάθε θεματική ενότητα ξεχωριστά. Για την κάθε θεματική ενότητα πρέπει να αναφέρει την ερμηνεία στην οποία η θεματική ενότητα καταλήγει και να προσφέρει κάποιο αντιπροσωπευτικό παράδειγμα από την ερευνητική συνέντευξη ή ερευνητική παρατήρηση. Δηλαδή, χρειάζεται κάθε φορά να επιστρέφει στο αρχικό υλικό του και να δανείζεται κάποια αντιπροσωπευτική φράση ή αντιπροσωπευτική παρατήρηση και να καταδεικνύει πώς ερμήνευσε αυτή.

Επιβάλλεται να παρουσιάζονται, όχι μόνο οι πεποιθήσεις και αντιλήψεις των συμμετεχόντων στην έρευνα, αλλά και οι πεποιθήσεις και αντιλήψεις του ερευνητή  (Μαντζούκας, 2007).

Τα ευρήματα, που προκύπτουν από την παραγωγή και ερμηνευτική επεξεργασία μικρού αριθμού περιπτώσεων (δείγμα) στο πλαίσιο μιας ποιοτικής έρευνας, βασικά δεν μπορούν να γενικευθούν, δηλ. δεν σημαίνουν κάτι πέρα από το συγκεκριμένο δείγμα ή το συγκεκριμένο πλαίσιο που εξετάστηκε.

Μπορεί όμως ο ερευνητής να προβεί σε συνεπαγόμενες, θεωρητικές ή μετριασμένες γενικεύσεις. Ο τρόπος γενίκευσης, που είναι συμβατός με την ποιοτική προσέγγιση, καλείται θεωρητική γενίκευση (Τσιώλης, 2014) και συναντάται σε δύο διαφορετικές εκδοχές.  1. Τα ευρήματα που έχουν προκύψει από τη λεπτομερή ανάλυση ενός συγκεκριμένου πλαισίου μπορούν να βρουν εφαρμογή σε άλλα κοινωνικά πλαίσια που εκλαμβάνονται ως ομοειδή (μεταφερσιμότητα).  2. Τα ευρήματα μιας συγκεκριμένης έρευνας μπορεί να είναι καθοριστικά για την ανάπτυξη μιας ευρύτερης θεωρίας.

Αστοχίες κατά την ανάλυση ποιοτικών δεδομένων (Τσώλης, 2015).

1.    Η «ανάλυση» περιορίζεται πολλές φορές σε μια περιγραφική, θεωρητικά ισχνή, αναδιήγηση των δεδομένων. Αποσπάσματα από τις διαφορετικές περιπτώσεις (π.χ. χωρία από μεταγραμμένα κείμενα συνεντεύξεων) ταξινομούνται με θεματικά κριτήρια και ακολουθεί ένας ρηχός σχολιασμός που συνοψίζει ή παραφράζει το υλικό.

2.    Μια ποσοτικής λογικής πρακτική, σε μικρά δείγματα, με την οποία καταμετρώνται πόσοι έδωσαν τον πρώτο τύπο απάντησης, πόσοι τον δεύτερο κ.ο.κ. (π.χ. «Σε δείγμα 12 ατόμων οι 9 απάντησαν ότι … ενώ οι 3 ότι …»). Είναι προφανές πως σε μικρό αριθμό περιπτώσεων, που έχουν επιλεγεί με κάποια εκδοχή σκόπιμης και όχι τυχαίας δειγματοληψίας, η μέτρηση των συχνοτήτων εμφάνισης όψεων ενός φαινομένου υποδηλώνει την αμηχανία του ερευνητή και μόνον σύγχυση μπορεί να προκαλέσει.

3.    Άλλοτε πάλι ως «ανάλυση» νοείται η αναζήτηση μέσα στο υλικό εκείνων των δεδομένων που επιβεβαιώνουν εκ των προτέρων διατυπωμένες ερευνητικές υποθέσεις που δεν υποστηρίζονται από το παραχθέν εμπειρικό υλικό. Αυτό συμβαίνει σε αρκετές περιπτώσεις όταν προεπιλεγμένα θεωρητικά σχήματα, υποθέσεις ή κατηγορίες επιχειρείται να επιβληθούν στα δεδομένα.

4.    Κακή επιλογή δείγματος.

 Κλείνοντας, είναι απαραίτητο να τονισθεί ότι το πρόταγμα της ευελιξίας που χαρακτηρίζει τις ποιοτικές μεθόδους δεν πρέπει να συγχέεται με τη μεθοδολογική χαλαρότητα και την έλλειψη συστηματικότητας κατά την ερευνητική διαδικασία (Τσιώλης 2015).

 

Ενδεικτική Βιβλιογραφία

Ίσαρη, Φ., & Πουρκός, Μ. (2015). Ποιοτική Μεθοδολογία Έρευνας. Ελληνικά Ακαδημαϊκά Ηλεκτρονικά Συγγράμματα και Βοηθήματα.

Ιωσηφίδης, Θ. (2003). Εισαγωγή στην ανάλυση  δεδομένων ποιοτικής κοινωνικής έρευνας. Μυτιλήνη: Σημειώσεις

Μαντζούκας, Στ. (2007). Ποιοτική έρευνα σε έξι εύκολα βήματα, η επιστημολογία, οι μέθοδοι και η παρουσίαση. ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ, 46(1), 88 – 98.

Μαντζούκας, Στ. (2015). Μεθοδολογία της Έρευνας, Ενότητα 7: Ποιοτική Ανάλυση Δεδομένων. Ανοικτά Ακαδημαϊκά Μαθήματα στο ΤΕΙ Ηπείρου, Τμήμα Νοσηλευτικής. Βλέπε εδώ.

Παλαιοκρασάς, Στ. (2007). Οδηγίες για τη διενέργεια μελέτης περίπτωσης επιχειρηματικότητας. Α.Σ.ΠΑΙ.Τ.Ε. ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΠΕΑΕΚ: «ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ-ΓΝΩΣΗ-ΙΔΕΑ-ΔΡΑΣΗ». Βλέπε εδώ.

Τσιώλης, Γ. (2014). Μέθοδοι και τεχνικές ανάλυσης στην ποιοτική κοινωνική έρευνα. Αθήνα: Κριτική.

Τσιώλης, Γ. (2015). Ανάλυση ποιοτικών δεδομένων: διλήμματα, δυνατότητες, διαδικασίες. Στο Γ. Πυργιωτάκης & Χρ. Θεοφιλίδης (επιμ.). Ερευνητική Μεθοδολογία στις Κοινωνικές Επιστήμες και στην Εκπαίδευση. Συμβολή  στην επιστημολογική θεωρία και την ερευνητική πράξη. Αθήνα: Πεδίο. Σελ. 473 -498.

 

 

 

Σας καλωσορίζουμε book-computerστην ΕΡΚΥΝΑ, το ηλεκτρονικό - επιστημονικό περιοδικό με ελεύθερη πρόσβαση, της Πανελλήνιας Παιδαγωγικής Εταιρείας Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΠΑ.Π.Ε.Δ.Ε.).

Σκοπός του περιοδικού είναι η δημοσίευση πρωτότυπων άρθρων ή εργασιών, που δεν έχουν δημοσιευτεί στο παρελθόν ή δεν έχουν υποβληθεί για δημοσίευση σε άλλο επιστημονικό περιοδικό ή συνέδριο.

Το περιοδικό εκδίδεται μέχρι τρεις φορές το χρόνο, ενώ προβλέπονται και έκτακτα τεύχη τα οποία θα περιλαμβάνουν ειδική θεματολογία και αφιερώματα.

Ημερολόγιο Γεγονότων

Μάιος 2016
Δευ Τρι Τετ Πεμ Παρ Σαβ Κυρ
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
istologio
 
epitropes

synedria

imerides

bibliokritikes

ΕΡΚΥΝΑ Newsletter

Επισκεψιμότητα

Σήμερα8
Χθές27
Αυτή την εβδομάδα97
Αυτό τον μήνα776
Σύνολο291621

ΙΡ Επισκέπτη : 54.237.223.125 Πέμπτη, 28 Μαρτίου 2024 09:51

Επισκέπτες online

Επισκέπτες : 63 επισκέπτες online Μέλη : Δεν υπάρχουν μέλη online